-
1 пыджэн
I (мэпыджэ) неперех. гл. 1. бодаться/ БжьакъуэкIэ уэн, бжьакъуэр хэIун, бжьэкъуэуэн.Жэмыр мэпыджэ.2. переносное иметь свойство, обыкновение колоть чем-л. (напр. мечом - о ком-л.)/ ПапцIэ гуэркIэ уIэн, зыгуэрым хэIун.* Джатэм и хабзэр пыджэнщ. фольк.НэщхъкIэ пыджэн см. нэщхъ.II (педжэ) перех. гл. припрясть что-л. к краю, концу чего-л./ Бджыуэрэ зыгуэрым и кIапэм нэгъуэщI пыгъэщэн.Цым бжьэхуц пыджэн. -
2 нэщхъ
взгляд; выражение глаз/ Нэм и плъэкIэ, нэгум и щытыкIэ.* Нэщхъ Iей. Мустафэ и нэщхъымкIэ къэпщIэнут Iуэхур зэрымыщIагъуэр. Щ. Ам.Нэщхъ щIын хмурить брови.НэщхъкIэ пыджэн (уэн) бросать суровый взгляд на кого-л. ; хмуриться.Нэщхъыр зэлъыIукIын прояснеть, проясниться - о лице.* Гуащэ нысэм зигъэхъеймэ, УнэIутым и гур мауэ.. Гуащэ нэщхъыр зэлъыIукIмэ, ПщылI IукIауэ зелъытэж. Щ. А.Нэщхъыр зэлъыIухын лицо его прояснилось.Нэщхъыр зэхэлъын быть хмурым, грустным, печальным.Нэщхъыр (къы)зэхэуэн нахмуриться, насупиться - о бровях. Нэщхъыр зэхэукIэн (зэхэуфэн) нахмурить, насупить брови.* Сосрыкъуэ губжьащ, и нэщхъыр зэхиукIащ. Ад. фольк.